ความรักมีความเร่าร้อน
ความรักมีความเศร้าหมอง
ความรักมีความเย็นสบายใจ
บทเรียนความรักสามฤดู
ที่ทุกคู่รักต้องผ่านไป
เพื่อให้ได้พบรักที่ไฝ่ฝัน

ฤดูร้อนอันสดใส

รักใหม่ล้วนเกิดขึ้นจากความร้อน
ความร้อนของฝ่ายชาย
ความร้อนของฝ่ายหญิง
เกิดความเบิกบานในดวงใจเมื่อพบกัน
ต่างคนต่างพยายามเข้าหากัน
ฝ่ายชายแสดงถึงความเสียสละ
ฝ่ายหญิงแสดงถึงความเอาใจใส่
เมื่อต่างฝ่ายต่างเอาใจ
ความรักจึงเบิกบานเหมือนต้นไม้ใกล้ลำธาร
เธอเกิดมาเพื่อคู่ฉัน ฉันเกิดมาเพื่อคู่เธอ
เราสองคน ล้วนเป็นของกันและกัน
แต่แท้จริงแล้ว
หาได้มีความมั่นคงไม่
เมื่อเวลาผ่านไป
ต่างฝ่ายต่างผ่านโลกต่างกันไป
ทำให้ความคิดเกิดเปลี่ยนแปลง
เมื่อนั้นทุกอย่างจึงเปลี่ยนไป

ฤดูฝนที่เศร้าหมอง

จึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว นั่นไม่ใช่ตัวฉัน
จึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว นั่นไม่ใช่ตัวเธอ
ต่างฝ่ายต่างเห็นความเปลี่ยนแปลง
ต่างฝ่ายต่างตั้งคำถามว่าทำไมเธอเปลี่ยนไป
ความจริงคนทุกคนล้วนแตกต่าง
ยิ่งชายหญิงแท้จริงแล้วต่างกัน
ต่างกันทางกายภาพ
ต่างกันทางความคิด
ฉันอยากนอนพัก แต่ทำไมเธอต้องจู้จี้
ฉันอยากก้าวหน้า แต่ทำไมเธอกลับเมินเฉย
ต่างคนต่างคิดว่าเป็นของกันและกัน
ต่างฝ่ายจึงคิดอยากให้อีกคนเป็นอย่างที่ต้องการ
ปัญหาทะเลาะเบาะแว้งจึงเกิดขึ้น
คู่ชายหญิงที่รักกัน ตอนนี้กลับกลายไม่มองหน้า
เพราะความจริงเธอไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด
แล้วความจริงฉันก็ไม่ต้องเป็นอย่างที่เธอต้องการ
หลายคู่ต้องเลิกลา
ก็ไม่ใช่ความผิดใคร
แต่ได้ลองพิจารณาดูหรือไม่ว่า
แท้จริงแล้ว เราอยู่คู่กันไปทำไม
เรามีคู่ เพื่อให้เขาตามใจเรา
หรือเราคู่ เพื่อมีใครสักคนเป็นคู่คิดเพื่อนร่วมทาง
จนเวลาผ่านไป ปัญญาจึงเกิด
ทั้งสองจึงพูดคุยปรับตัวเข้าหากัน
ทำข้อตกลงกันเพื่อเดินเคียงข้างกัน
จากคู่รักกลายกลับมาเป็นเพื่อน
เลิกความคิดเป็นของกันและกัน
ให้เกียรติ เว้นที่ว่างให้แก่กัน
ภูมิคุ้มกันทางความคิดจึงกำเนิด

ฤดูหนาวแสนสุขใจ

การฝ่าฟันอุปสรรคอันยาวนาน
เกิดเป็นความผูกพันในดวงใจของสองคน
ความผูกพันคือความปรารถนาดี
ความผูกพันคือความเกี่ยวดอง
ความผูกพันคือสายใยเชื่อมโยงจิตใจ
แม้เกิดปัญหาขึ้นเมื่อใด
จะต้องแยกกันห่างไกลเพียงใด
ความผูกพันจะพาเขาสองคนกลับมาพบกัน
ด้วยภูมิคุ้มกันทางความคิด
รวมกับความผูกพันของหัวใจ
จึงเกิดเป็นความเย็นใจในสายสัมพันธ์
เมื่อพูดคุยกันได้อย่างเปิดใจ
แล้วจึงพร้อมก้าวต่อไปบนโลกที่เปลี่ยนแปลง

---

เนื่องในโอกาสครบรอบ 13 ปี

---