อายุที่เพิ่มขึ้นไม่ได้ทำให้คนกลายเป็นผู้ใหญ่
หากแต่เป็นประสบการณ์ ความเจ็บปวด และวิธีการคิด ต่างหาก
เรื่องหนึ่งที่ทุกคนหนีไม่พ้นคือการโตเป็นผู้ใหญ่
แต่การเป็นผู้ใหญ่นั้นก็ไม่ได้ง่ายตรงไปตรงมา
ความคาดหวังจากตัวเอง คนรอบตัว และสังคม
ทำให้คนๆ หนึ่ง ที่ใช้ชีวิตอยู่ในบ่ออนุบาลน้ำอุ่นมาตลอด
ออกมาเจอโลกความจริงอาจถึงกับต้องช็อคน้ำกันได้
แต่สุดท้ายยังไงก็ต้องต่อสู้เอาตัวรอดต่อไปไม่มีทางอื่น
เมื่อคืนก่อนนอนนั่งๆ คิดดูว่ามีอะไรที่เสียดายที่สุดที่ไม่ได้ทำมาตั้งนานแล้ว แล้วก็พบว่า เป็นเรื่องการอ่านหนังสือ
สมัยก่อนชอบคอมพิวเตอร์มาก ก็เลยเล่นแต่คอมฯ อ่านแต่เรื่องคอมฯ ก็รู้สึกโอเคแล้วสำหรับตอนเป็นเด็ก แต่เติบโตมาอย่างไร้ความรู้รอบตัว เพิ่งมาพบว่าโลกนี้มีอะไรอีกมากมายที่รอให้เราค้นหา
ความจริงตอนเป็นเด็กอยู่ที่บ้านก็มีคนอ่านหนังสือ พ่อก็อ่านหนังสือ อี๊ก็อ่านหนังสือ พี่สาวก็อ่านหนังสือ แต่เป็นหนังสือคนละแนวกับที่สนใจ สุดท้ายก็เลยไม่ได้มีทัศนคติที่ดีต่อการอ่านหนังสือเท่าไหร่
ตอนมัธยมปลายตัดสินใจเลือกเส้นทางคอมฯ ถึงเริ่มเข้าร้านหนังสือไปซื้อหนังสือคอมฯ มาอ่าน แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่สนใจ จนกระทั่งใกล้ๆ จะจบ ม. ปลายถึงค้นพบว่า ชอบอ่านหนังสือแนวธรรมะประยุกต์กับวิทยาศาสตร์ แต่ก็ไม่ได้หามาอ่านเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยได้ใช้ประโยชน์ แค่อ่านแล้วเอ๊ะ ปรากฎการณ์เหนือธรรมชาตินี้ที่เคยเกิดกับเราก็เกิดกับคนอื่นนิหว่า หรือความจริงวิทยาศาสตร์จะไม่ใช่ทุกอย่าง และธรรมะที่เห็นกันทั่วไปก็ไม่ใช่อย่างที่มันควรจะเป็น
Continue readingพูดถึงเรื่องการตัดสินใจคว้าโอกาส
มักมีคนพูดถึงเรื่องนี้กันอยู่บ่อยๆ 2 แนวคิด
ปัญหาคือ
วิธีแรก ทำแบบนี้ ไปไม่ถึงฝัน เพราะจับปลาหลายมือ ความเชี่ยวชาญสู้คู่แข่งไม่ได้
วิธีสอง ปิดโอกาส พลาดโอกาส ไม่ได้ใช้ศักยภาพตัวเองอย่างเต็มที่ ทำสำเร็จได้แต่เรื่องเล็ก
มันคงจะดีถ้ามีหลักการที่ผสมผสานกันสักหน่อย
Continue readingวันนี้ออกไปกินข้าวที่ Food Court ใกล้บ้าน
ตอนใกล้จะกินเสร็จก็มีพี่ที่คอยเดินเก็บจาน
มาขออนุญาตเก็บจานที่กินเสร็จแล้วออกไป
เราก็กล่าวขอบคุณไปตามปรกติ
แล้วอยู่ๆ ก็นึกขึ้นมาแล้วหันไปถามแฟนว่า..
“แล้วพรุ่งนี้พี่เขาจะทำอะไร?”
Continue reading
กลับมาพบกันทุกปีนะครับ ตอนนี้ทำเป็นกิจวัตรประจำปีไปแล้วที่จะต้องมาเขียนสรุปเรื่องที่ได้เจอในแต่ละปี ที่มาเขียนนี้ก็เพื่อต้องการจดบันทึก ต้องการทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละปีว่าได้เจออะไรมาบ้าง เผื่อแก่ๆ จะได้กลับมาอ่านดูสมัยยังมีแรงมีมุมมองต่อชีวิตยังไง 555 แล้วก็เพื่อมองหาช่องทางในการพัฒนาสิ่งต่างๆ ให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปด้วย อันนี้สำหรับตัวตนในปัจจุบัน
สำหรับปีนี้ก็เป็นปีที่หนักหนาสำหรับหลายๆ คน ส่วนตัวผมแล้วอาจจะไม่โดนผลกระทบโดยตรง แต่ก็โดนทางอ้อมไม่น้อย เห็นคนหลายคนลำบาก ผมก็พยายามจะช่วยเหลือเท่าที่ตัวเองจะพอช่วยได้แบบไม่ลำบากตัวเองจนมากเกินไป และระหว่างนั้นก็เกิดการพัฒนาทางฝั่งของตัวเองไปด้วยเช่นกัน ปี 2020 นี่คือเป็นปีที่ทุกคนคงต้องจดจำไม่มีวันลืม อย่างกับสงคราม 5555
ส่วนตัวผมเอง ก็ขอจดบันทึกเกี่ยวกับปี 2020 เอาไว้ประมาณนี้..
Continue readingเล่มนี้อ่านจบรอบแรกไปเมื่อปลายปี 2018 เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ
ตอนนั้นรู้สึกแค่ว่า ก็เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่ง
ส่วนปีนี้ (2020) เพิ่งอ่านจบเวอร์ชั่นภาษาไทยไป แต่ความรู้สึกของรอบนี้คือโคตรอิน!
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอ่านภาษาไทยแตกฉานมากกว่า หรือเพราะได้เจอของจริงจากการทำงานจริง
นี่คือหนังสือที่ผู้ประกอบการทุกท่าน สมควรอ่านอย่างไม่ต้องสงสัย
รวมไปถึงผู้จัดการที่มีทีมงานต้องดูแลถ้ามีเวลามาอ่านก็ดี
เพราะมีเทคนิคการจัดการบริหารหลายอย่างที่มาเรียนรู้ได้
ถ้าคุณเป็นพ่อของเด็ก 3 คน ที่ยังไม่พร้อมรับการถ่ายทอดประสบการณ์ความรู้เพื่อเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ พร้อมกับภรรยาอันเป็นที่รักอีกหนึ่งคน แล้วคุณถูกตรวจพบว่าคุณเป็นโรคร้ายจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 1 ปี คุณเลือกที่จะจัดการกับชีวิตของทุกคนในครอบครัวอย่างไร?
แรนดี เพาช์ อาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน ถูกตรวจพบว่าตนเป็นเหยื่อของมะเร็งตับอ่อนที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ เปรียบเหมือนได้รับคำเตือนล่วงหน้าว่าจะเหลือชีวิตอยู่ได้อีกแค่ไม่กี่เดือน เขาเลือกจะใช้ทักษะความสามารถในการสอนของเขา เพื่อทำการบรรยายครั้งสุดท้าย หรือที่เรียกว่า “The Last Lecture” เพื่อถ่ายทอด ชีวิต บทเรียน ประสบการณ์ ที่เขาได้ประสบพบเจอมาตลอดชีวิต ให้กับลูกๆ ของเขาในอนาคต ภรรยา ลูกศิษย์ คนรอบตัว ไปจนถึงผู้คนทั่วโลก
หนังสือเล่มนี้เล่าถึงชีวิตของ ศาสตราจารย์ด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์ ผู้ที่โชคดีเกิดในครอบครัวที่มีพ่อแม่ที่เป็นผู้ทรงปัญญาและมีความเมตตาแต่สังคมอย่างยิ่ง ที่คอยให้คำสอนและคำแนะนำและเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่เขา นอกจากนั้นก็ยังได้พบว่าโค้ช อาจารย์ เพื่อน และลูกศิษย์ที่ดี ที่คอยให้คำแนะนำ เป็นกระเงาสะท้อนภาพตัวเอง ออกมาเป็นบทเรียนชีวิต และถูกถ่ายทอดออกมาในหนังสือเล่มนี้
หนังสือเล่มนี้จึงเป็นเหมือนหัวกระทิแห่งปัญญาที่พ่อคนหนึ่งอย่างจะถ่ายทอดชีวิตของเขาให้กับลูกๆ ของตนที่ยังไม่พร้อมจะเรียนรู้ในอนาคต เพื่อที่วันหนึ่งลูกๆ ของเขาโตขึ้น จะได้รู้ว่า พ่อของเขาเป็นคนอย่างไร มีมุมมองความคิดอย่างไร และรักเขามากเพียงใด
ความตายเป็นสิ่งที่ทุกคนรู้ว่าสักวันมันจะต้องมาถึง แต่คนส่วนใหญ่จะไม่คำนึงถึงเพราะคิดว่ามันยังเป็นสิ่งที่ห่างไกลจากตัว จึงยังเลือกใช้ชีวิตไปในทิศทางที่อาจนำพาไปสู่ความเสียใจในภายหลัง
การอ่านหนังสือที่ถ่ายทอดมุมมองความคิดของผู้ที่ได้มองเห็นธงของความตายนั้น ทำให้เราได้เห็นว่า แท้จริงแล้ว สำหรับคนหนึ่งที่ได้ใช้ชีวิตมาจนถึงวันที่เขารู้ตัวว่าเวลาเหลือไม่มากแล้ว มีอะไรบ้างที่เขาภูมิใจ เสียใจ และอยากถ่ายทอดเอาไว้ให้กับชนรุ่นหลัง เพื่อจะมอบไว้ให้เป็นบทเรียน เป็นเข็มทิศ แก่พวกเรา ที่จะต้องต่อสู้ดำรงชีวิตกันต่อไป
I’ve been using KDE Neon for awhile and I found that some Desktop Application Icons installed form Snap do not show in the App Launch.
Today I did research again and found a cause that due to the ZSH does not have a proper path for Snap from this topic Redit topic.
Continue readingกำลังใจส่งส่งผลให้มีแรงทำงาน
การทำงานส่งผลให้เกิดความสำเร็จ
ความสำเร็จส่งผลให้เกิดกำลังใจ
เป็นวัฏจักรวนเวียนเรื่อยไป
แต่เมื่อใดที่วงจรขาด ต้องคิดวิธีแก้ไข
เปลี่ยนกิจกรรมทำให้สำเร็จ ให้กลับมามีกำลังใจ
คำกล่าวที่ว่า.. “การปลูกต้นไม้ ก็คือการเชื่อมั่นในอนาคต”
ฟังดูแล้วก็น่าจะจริง เพราะถ้าไม่เชื่อว่าต้นไม้จะโต ก็คงไม่มีปลูกกันตั้งแต่ต้น
งานอดิเรกอีกอย่างหนึ่งของผมคือการปลูกต้นไม้
เนื่องจากอยู่คอนโด ก็เลยต้องปลูกในกระถาง
พื้นที่จำกัด ต้นไม้เองก็โตได้อย่างจำกัด
ที่ปลูกไปก็ไม่ได้หวังอะไรนอกไปจาก
อยากเห็นมันเติบโตไปในแบบของมัน
อยากรู้ว่ามันจะโตสุดไปได้ถึงไหน เริ่มเสื่อมถอยด้วยสาเหตุใด
จะทำให้มันรอดได้ยังไง และถ้าสุดท้ายไม่รอดก็ด้วยเหตุผลใด